Według Google najczęstszymi pytaniami na hasło „edukacja w Polsce” są: jak zreformować edukacje by było lepiej niż jest? Czy nauki o edukacji mają sens? I na koniec: jaką rolę odgrywa nauczyciel stojący przed wyzwaniami codzienności? Stąd nie może dziwić, że i na te pytanie próbowali odpowiedzieć uczestnicy Tatrzańskiego Sympozjum Naukowego „Edukacja Jutra”. Bo przecież, kto pyta - ten nie błądzi. Szczególnie w meandrach stale zmienianego systemu edukacji.
Tatrzańskie Sympozjum Naukowe „Edukacja Jutra” to coroczna przedsięwzięcie, które organizowana jest od 1996 roku. XXIX Tatrzańskie Sympozjum Naukowe „Edukacja jutra” było dofinansowane ze środków budżetu Państwa w ramach programu „Doskonała nauka – wsparcie konferencji naukowych” Ministra Edukacji i Nauki.
Uczestnicy każdego z sympozjów dążą do zdefiniowania aktualnych zadań stojących przed edukacją i zaproponowania kierunków jej przyszłego rozwoju. Ostatecznym celem jest przygotowanie jednostek do skutecznego i kreatywnego zaangażowania w szybko zmieniającym się świecie.
Jak podkreślił w zaproszeniu prof. zw. dr hab. Stanisław Palka, Przewodniczący Komitetu Naukowego XXIX Tatrzańskiego Sympozjum Naukowego „Edukacja jutra” - w ramach XXIX Tatrzańskiego Sympozjum Naukowego uczestnicy nie tylko dokonali analizy stanu obecnego edukacji, ale również starali się nakreślić przyszły obraz biorąc pod uwagę zachodzące zmiany społeczne i wynikające z nich szanse oraz zagrożenia dla przyszłych pokoleń, które obecnie się uczą. Szczególnie dużo miejsca poświęcono na badanie aspektów ideologicznych i organizacyjnych, na które wpływa polityka edukacyjna kształtowana przez dominujące partie polityczne po wyborach w Polsce w ciągu ostatnich kilku dekad. Edukacja, podobnie jak ścieżki i szlaki w Tatrach, często porusza się między centralizacją a decentralizacją, przymusem a wolnością, nakazem a wyborem. Jak zatem nie zboczyć z kursu i nie stracić z oczu tego, co najważniejsze - dzieci, młodzieży, uczniów i jej potrzeb edukacyjnych?
Profesor Stanisław Palka podkreśla, że to ścieżki edukacyjne mają prowadzić do wyznaczonych celów, do kształtowania postaw i wartości w młodym pokoleniu. Jednak to właśnie sprawowanie władzy państwowej, w tym władzy oświatowej, uzależnione jest od woli wyborców. Uczestnicy Sympozjów Tatrzańskich zwracają jednak uwagę, na to, iż choć to wybór decyduje o władzach, to jednak niezależnie od tego środowiska badawcze i naukowe mają obowiązek informować o zmianach w sferze edukacji i egzekwować dopasowanie tych zmian do wymogów współczesności. Niezależnie od ram ideowych i organizacyjnych polityki oświatowej, praktyka edukacyjno-wychowawcza powinna kierować się trwałą triadą wartości:
Te wartości wyznaczają horyzont przewodni sympozjów tatrzańskich. Uczestnicy sympozjum, którzy są zasadniczo podróżnikami i odkrywcami edukacyjnymi, przyznają, że horyzont zawsze się oddala podczas podróży. Chociaż osiągnięcie ostatecznego celu może być niemożliwe, konieczne jest dążenie do niego, zwracając uwagę na najbardziej istotne cele pośrednie.
Jeśli chodzi o prawdę, należy położyć duży nacisk na edukację umysłową i rozwijanie umiejętności krytycznego myślenia, umożliwiającego dzieciom i młodzieży dostrzeganie fałszu, oszustwa i propagandy.
W odniesieniu do dobra ważne jest promowanie postaw takich jak tolerancja i akceptacja „inności”. To powinno być istotnym aspektem wychowania, o ile jest zgodne z normami moralnymi i prawnymi.
Jeśli chodzi o piękno, które według Platona „pozostanie pięknem samym w sobie”, należy włożyć więcej wysiłków w ochronę środowiska, eko edukację i naukę życia zgodnie z zasadą zero waste, zachowanie języka ojczystego oraz promocję kultury i sztuki.
Każda edycja Tatrzańskiego Sympozjum Naukowego to nieoceniona platforma wymiany wiedzy dla naukowców z różnych regionów i uczelni w Polsce, umożliwiającą nawiązywanie znaczących kontaktów naukowych i społecznych. Budowanie „społeczności edukacyjnej” jest kluczowe dla rozwoju i wspierania „edukacji jutra”. Sympozjum to fundament pod nowe jutro w edukacji i szkolnictwie.
